συμπεριτρέπω

Α

1. ανατρέπω κάτι μαζί με άλλους

2. παθ. συμπεριτρέπομαι

(για τα φύλλα τού ηλιοτροπίου) στρέφομαι σε σχέση με κάτι («τῇ τοῡ ἡλίου κλίσει συμπεριτρέπεται», Διοσκ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + περιτρέπω «ανατρέπω, αναποδογυρίζω»].